Writers Wednesday: Lysette van Geel

Over de auteur:
Lysette van Geel is journalist en werkt bij de radio. Ze heeft jarenlang als verslaggever en presentator bij het NOS Jeugdjournaal gewerkt, waar ze erachter kwam dat ze het schrijven van kinderboeken eigenlijk óók heel leuk vindt. In 2017 verscheen haar debuut, De vlucht van Omid, dat gebaseerd is op het waargebeurde verhaal van de Iraanse Omid Aghondi. Operatie: oma Sjannie was haar tweede boek en dit jaar heeft ze ook nog het prachtige prentenboek Ik bepaal! aan haar oeuvre toegevoegd.


Wat is je favoriete schrijfplek?
De plek maakt niet uit, maar het liefste schrijf ik met onze poezen in de buurt. Poes Luna springt regelmatig bij mij op de stoel, ze kruipt dan gezellig vlak achter me. Onze andere poes  Bibi gaat vaak op een kast of tafel zitten, vlakbij mijn laptop. Af en toe lees ik ze wat voor van mijn schrijfsels. Ik hoop dan maar dat ze het ook een interessant verhaal vinden. Laatst was Bibi op mijn toetsenbord gaan zitten en stonden er allemaal vreemde letters in mijn tekst. Het maakt mij niet uit. Ik word heel rustig van poezen. Ze maken zich nooit druk. Soms wou ik dat ik ook een poes was…


Met welk personage uit jouw werk identificeer jij je het meest?
Eigenlijk herken ik mezelf wel in alle hoofdpersonages waar ik over heb geschreven. In Operatie: oma Sjannie zit het dappere meisje Amare, dat haar oma probeert te redden uit een bejaardentehuis. Ik hoop dat mensen mij net zo dapper vinden als Amare. En in het laatste boek dat ik samen met Aron Dijkstra maakte, Ik bepaal!, zit een jongetje met heel veel fantasie. Ik fantaseer me ook de hele dag suf. Mijn dagen zitten vol dino’s, heksen, weerwolven en andere avonturen. Ik heb altijd een bomvol hoofd aan het einde van de dag, ook al heb ik eigenlijk in het echt niet heel veel beleefd.


Hoe ben je ooit met schrijven begonnen?
Ik ben met schrijven begonnen, omdat ik merkte dat er nog geen boeken waren over hoe het is om als kind te moeten vluchten, terwijl een boek juist heel erg kan helpen om je in te leven in het verhaal van iemand anders. Dus toen dacht ik: dan maak ik dat boek zelf gewoon. Het werd het verhaal van Omid Aghondi in De vlucht van Omid. Een waargebeurd verhaal over een jongen die vanuit Iran naar Nederland moest vluchten.


Wat vind je het leukst aan schrijven?
Het leukst aan schrijven is dat ik even kan ontsnappen aan de echte wereld. Ik kan alles in een verhaal precies laten verlopen zoals ik dat wil. Als een personage een grapje maakt, laat ik de mensen er omheen lachen. Heerlijk! Ik kan er gedachten in kwijt die ik in het echt vaak niet  hardop durf te zeggen. Maar op papier durf ik alles! Degene die mijn boeken lezen krijgen een kijkje in de wereld in mijn hoofd.


Waar ben je het trotst op in je schrijfcarrière?
Dat ik niet op heb gegeven tijdens het schrijven. Vaak denk ik tijdens het tikken, wie wil dit nou lezen? Is het wel goed genoeg? Dat stemmetje kan ik steeds beter mijn huis uit sturen. Ik hoop dat alle kinderen die dit lezen dat vanaf nu ook doen. Schrijven is veel te leuk, ga gewoon door. JE KAN HET!

Lysette beantwoordde ook nog vijf superlastige dilemma’s!

Links- OF rechtshandig?
Rechts! Maar als ik maar hard genoeg mijn best doe, kan ik vast ook met links. Ik had een juf die haar schrijfhand door een ziekte niet meer kon gebruiken, toen leerde ze zichzelf schrijven met haar andere hand. Hoe stoer is dat? Waar een wil is, is een weg!


In de ochtend OF in de avond schrijven?
In de ochtend. In de ochtend werk ik veel sneller en ben ik beter in het bedenken van oplossingen!


Lezen OF schrijven?
Oei, moeilijk zeg. Maar dan kies ik voor schrijven, want dan kan ik daarna altijd nog mijn eigen verhaal lezen. Hoef ik toch niet echt te kiezen!


Een boekenlegger OF een ezelsoor?
Oeps, sorry boeken. Ik maak veel ezelsoren. Het ziet er niet uit, maar ik doe dat zodat ik de pagina’s makkelijk terug kan vinden. Als er iets heel erg moois staat, lees ik de zinnetjes af en toe nog een keer.


Ik-perspectief OF derde persoon-perspectief?
Ik hou van schrijven vanuit de ik! Dan kijk ik niet naar mijn verhaal, maar hoor ik er echt bij. Dan kan ik me nóg beter inleven.

Heel erg bedankt voor het beantwoorden van al onze prangende vragen, Lysette! Wat wij gaan doen na het lezen van dit artikel? Op de bank neerploffen met één van Lysettes prachtige boeken natuurlijk!