Writers Wednesday: Annemarie Bon
Over de auteur:
Annemarie Bon was biochemisch analiste, freelance journalist bij het Brabants Dagblad en hoofdredacteur van het kinderblad Taptoe, maar als jeugdboekenschrijfster vond zij pas echt haar draai. Haar boeken zijn populair bij middelbare scholieren; Free run en Een nieuw leven waren genomineerd voor de Jonge Jury. Verder worden de boeken over Haas, die ze samen met Gertie Jaquet maakt, verslonden door kinderen, ouders én leerkrachten. In februari verschijnt haar nieuwe boek: 365 dingen om te doen met je kleinkind.
Hoe ben je ooit met schrijven begonnen?
Het is eigenlijk heel organisch, stap voor stap gegaan. Ik ben in 1983 als freelancer bij het Brabants Dagblad gaan werken en schreef daar steeds meer voor de kinder- en jeugdpagina’s. In 1991 ben ik vervolgens hoofdredacteur van Taptoe geworden. Dat heb ik tien jaar gedaan. Ik schreef het blad ook voor de helft zelf vol, alles behalve verhalen. Op een zeker moment ben ik gaan proberen of ik ook fictie kon schrijven. Het begon met eenvoudige verhaaltjes. Dat heeft zich steeds verder ontwikkeld totdat ik ook jeugdromans ben gaan schrijven.
Welke tips kun je beginnende schrijvers geven?
Lees vooral veel, heel veel. Dat je daardoor beïnvloed zou kunnen worden, is een drogreden. Je leert verhalen analyseren en die kennis kun je weer toepassen in je eigen verhalen. Ik raad beginnende schrijvers ook aan om een cursus of schrijfopleiding te volgen.
En wat je vooral níét moet doen is je eerste pennenvrucht direct naar allerlei uitgeverijen opsturen. De kans dat je zo binnenkomt is minimaal. Uitgevers krijgen dagelijks zo’n drie manuscripten ongevraagd opgestuurd. Daarvan wordt er meestal niet één uitgegeven. Laat je manuscript vooraf door een professional beoordelen. Met een positief rapport sta je meteen al veel sterker.
Met welk personage uit jouw werk identificeer jij je het meest?
Ik weet niet of ik zo aardig ben als mijn favoriete karakter, maar ik voel me er wel het meest betrokken bij… Haas! Een zelfleesverhaal van Haas was ooit een van mijn eerste boekjes. Ondertussen zijn er al 19 boeken over Haas verschenen. Het laatste boek is Haas redt het bos. Een heel actueel verhaal over vloggers, vervuiling en respect voor de natuur.
Wat motiveert je telkens opnieuw de pen te pakken?
Ik kan niks anders. Het is ook een fantastische manier om een onderwerp of thema uit te diepen. Dat geldt zowel voor fictie, waarbij je je helemaal inleeft in een personage, als voor non-fictie. Ik schrijf beide. Schrijven verrijkt je. Tja, en het houdt me ook van de straat.
Welk boek, dat is geschreven door iemand anders, zou je zelf geschreven willen hebben?
The Lord of the Rings van J.R.R. Tolkien. Ik heb dat boek denk ik wel twaalf keer gelezen. Ik zou zelf ook graag fantasy willen schrijven, maar ik zit zo vol van Midden-Aarde dat er geen ruimte is op dat vlak voor eigen fantasie. Dat denk ik althans. Misschien toch eens proberen?
Dilemmavragen / korte vragen.
Wel muziek OF geen muziek tijdens het schrijven?
Geen muziek als ik aan het werk ben, en al helemaal geen bouwvakkersradio van klussers in de buurt. Dan vlucht ik mijn huis uit. Er is niets heerlijkers dan stilte!
Een verfilming OF een vertaling?
Een verfilming! Mijn boek Fake! is vertaald in het Russisch, Koreaans en Hongaars en Oppassen in het Duits. Dus die ervaring heb ik al binnen. Een verfilming van mijn historische jeugdboek Niets meer te verliezen lijkt me heel tof. Dat boek leent zich er uitstekend voor.
Een boekenlegger OF een ezelsoor?
Een boekenlegger. Ik ben van de oude stempel en behandel boeken nog als ware schatten. Alleen in studieboeken maak ik wel aantekeningen. Ezelsoren zijn voor mij een soort vandalisme.
Een bestseller schrijven OF een reeks boeken schrijven?
Een bestseller. Ik heb al zoveel boeken en boekjes geschreven dat kwantiteit geen issue is voor me. Een bestseller is natuurlijk superleuk. Misschien wordt 365 om te doen met je kleinkind er wel een!
Supergoed kunnen illustreren en tekenen OF supergoed kunnen redigeren en corrigeren?
Natuurlijk illustreren en tekenen! Op de middelbare school heb ik zelfs overwogen naar de kunstacademie te gaan. Weliswaar werd het daarna iets heel anders: ik ben opgeleid als biochemisch ingenieur. Maar goed, hoe interessant de studie ook was, het werk op een laboratorium heb ik slechts korte tijd volgehouden.
Bedankt Annemarie, voor het beantwoorden van alle vragen, we kunnen niet wachten tot 365 dingen om te doen met je kleinkind in de winkel ligt!