Writers Wednesday: Cora Sakalli

Over de auteur:

Cora Sakalli (1982) is opgegroeid in Lekkerkerk en studeerde filosofie in Rotterdam. Na haar studie werkte ze jarenlang als adviseur in het stadhuis aan de Coolsingel. Nu schrijft ze kinderboeken en -verhalen en geeft ze filosofieles in de Rotterdamse Tarwewijk. Eerder schreef ze het spannende 10+-boek Rennen! en het avontuurlijke 8+-boek Sjaan Nel Konijn onder het pseudoniem Coco van Rijn. Ook heeft ze korte verhalen geschreven voor de vrolijke voorleesbundels Het zonnige zomerboek, Het heerlijke herfstboek en Het wonderlijke winterboek, en het nieuwste deel, Het leuke lenteboek, dat in maart verschijnt. In april verschijnt haar eerste prentenboek: Superkat.

Wilde je altijd al schrijver worden?

Ja, dat wilde ik altijd al. En toen ik op m’n 27e ein-de-lijk mijn eerste manuscript opstuurde naar een grote uitgever was ik dan ook stikzenuwachtig. Zou het gaan lukken? Niet echt. Of beter gezegd: echt niet. Vanaf dat moment besefte ik dat schrijven echt een vak is. Ik ben veel over schrijven gaan lezen, ging meedoen aan wedstrijden en vroeg Wilma Geldof een van mijn manuscripten te beoordelen. Daar heb ik enorm veel aan gehad. Pas toen ontstond er iets wat op schrijven leek. Ik hoop dat ik dat verder uit kan bouwen.

Hoe kwam je op het idee voor je debuut?

Ik ben opgegroeid in een klein buurtschap en zat op een basisschool met nog geen 50 leerlingen. We deden elke dag bizarre experimenten en buitenopdrachten: een archeologische opgraving in de sloot, een lange touwbrug maken, en ja, zelfs schieten met een buks. Niet zelden ging ik op zaterdag naar school, zo leuk was het er. Helaas werd de school opgeheven (te klein), werden de boerderijen uit de buurt verkocht en veranderde een deel van de polder in een golfterrein. Daar wilde ik iets mee en zo ontstond Sjaan Nel Konijn dat ik schreef onder het pseudoniem Coco van Rijn.

Weet je voordat je begint aan het verhaal al hoe het gaat eindigen?

Dat is wel steeds mijn streven maar in de praktijk pakt het tot nu toe anders uit. In het jeugdverhaal waar ik nu aan werk, maakte het hoofdpersonage andere keuzes dan ik van tevoren bedacht had. Dat had nogal wat consequenties voor het plot en dat betekende piekernachten. Gelukkig is het verhaal er uiteindelijk alleen maar beter op geworden. Maar toch, ik kan soms best jaloers zijn op een schrijver als Tjerk Noordraven die een plot van A tot Z bedenkt en het dan in één keer op papier zet.

Wat vind je de grootste misvatting over schrijven?

Dat schrijven ontspannend is. Als je een verhaal wilt neerzetten betekent dat schrappen, herschrijven, weer schrappen en opnieuw beginnen. Soms werk je maanden aan iets en vraag je je af of je het niet beter in de vuilnisbak kunt gooien. Je moet doorzetten om een verhaal af te ronden, ook als niemand – behalve jijzelf – daar de noodzaak van ziet. Als het uiteindelijk af is, gaat je schrijfsel met een beetje geluk de wijde wereld in. Dan mag iedereen er nog iets over roepen ook. Doodeng. Ik denk dat veel mensen zich dat niet realiseren.

Heb je al een idee voor een nieuw verhaal?

Zeker, geen gebrek aan ideeën. Er zijn personages en plaatsen waar ik heel graag mee aan de slag wil. Ook zijn er thema’s die maar in mijn hoofd blijven rondspoken. Dat kan soms behoorlijk afleiden. Dan werk ik aan verhaal X maar zoemt verhaal Y telkens op de achtergrond. Pure werkontwijking natuurlijk. 

Dilemmavragen

Koffie of thee

Koffie! Ik drink er veel te veel van. Ik denk dat het een gewoonteverslaving is. Koffie drinken als tijd nemen. Pauze. Uit het raam staren, mijn man irriteren als het schrijven tegenzit of lekker met de kinderen alle koekjes opeten. Met koffie erbij dus. 

In de ochtend of in de avond schrijven

Liefst zou ik in de avond schrijven en dan ’s nachts doorgaan. Maar dat is met drie kinderen niet zo’n goed plan. Blijkt. Dus daarom toch maar de ochtend.

Schrijven met de hand of alles uittypen

Ik typ alles uit. Omdat ik zelf veel met tekst schuif, heb ik grote bewondering voor mensen die een verhaal helemaal met de hand schrijven.

Wel muziek of geen muziek

Muziek brengt altijd een bepaalde stemming met zich mee. Héél soms helpt me dat bij het schrijven maar meestal niet. Bovendien is het bij ons thuis al lawaaierig genoeg. 

Winter of zomer

Zomer! Oké, als er geschaatst kan worden in de polder, dan zou ik de winter misschien wel overwegen maar aangezien dat er al jaren niet in zit, kies ik voor de zomer. Lekker in de tuin bezig zijn, op ons zelf geknutselde balkon koffie drinken, kajakken, een vuurtje aansteken in de avond, aardbeien plukken, magneetvissen met de jongens... Ja, zeker weten, doe mij maar zomer!

Bedankt Cora voor het beantwoorden van alle vragen en dilemma’s! We kunnen niet wachten op de verschijning van Superkat!